วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

กลับมาทำไมตอนนี้



ว่าฉันเป็นคนโง่เหนือใครๆ มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้ เพิ่งรู้แต่มันก็สายเกินไป ......





บอกหน่อยได้ไหมที่ไหนพอจะมีให้ฉันย้อนไปเพื่อได้บอกเธออีกครั้ง ว่า ฉันรักเธอ...



อยากจะบอกเธอเหลือเกินว่าฉันเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว...กลับมาตอนนี้คงได้คำว่าเพื่อนที่่รักกันตลอดไป ...สัญญานะว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับเธอ... ยามเมื่อเราไกลห่าง ..เธอทำฉันร้องไห้ทุกวัน...เธอทำให้ฉันโดดเดี่ยว...มีคำหนึ่งที่ว่า..."รักแท้แพ้ใกล้ชิด" ...คงใช้ได้ตลอดกาลสำหรับคำว่ารัก.....ต่อนี้ไปฉันจะเข้มแข็งและลุกขึ้นต่อสู้กับคำว่ารัก...เมื่อรักมากก้เผื่อใจไว้เจ็บให้มาก....

วันพุธที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ขอบใจนะที่ครั้งหนึ่งเธอเคยฝืนใจตัวเอง



ถึงแม้จะไม่ใช่คนที่ใช่..แค่อยา กบอกไว้..ไม่เคยเสียใจที่รักเธอ



เพิ่งรู้ว่ามันลำบาก อย่ายื้อให้เหนื่อยใจ...หากเธอไม่เป็นตัวเอง.....อย่าฝืนทนต่อไปอีกเลย...เพื่อให้เรารักกัน



ขอบใจนะ...ฉันรู้ว่าเธอทำดีสุดแล้ว เก็บความทรงจำนี้ไว้ ....ได้ไหม ฉันขอให้เป็นอย่างนั้น..อย่างน้อยครั้งหนึ่งที่พยามทุ่มเท...อดทนให้กัน แค่นั้น...ก็ดีมากมาย

คนที่มีรักแท้



เมื่อลมหนาวพัดมา ความเร่าร้อนภายในใจก็ลดลงตามไปด้วย คงมีใครหลายคนสละโสดในฤดูแห่งความรัก และมีใครหลายคน ที่บอกเลิกและร้างรากันไปซึ่งมาจากหลายสาเหตุ




เมื่อคุณคิดว่ารักที่มีอยู่นั้น ไม่ว่าจะเป็นคู่รักที่สมหวัง ,รักที่แอบรัก , รักที่ต้องปิดบังซ่อนเร้น ฯลฯ หลากหลายความรัก เมือทุกคนรู้จักที่จะมีความสุขที่จะรัก และรักด้วยความบริสุทธิ์ใจ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับคำว่ารัก....มันมีค่ามากกว่าสิ่งใด

วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

คำสารภาพ


เมื่อฝันที่หวังไว้ ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง จะต้องทำยังไงดีนะ..... ยอมรับและอยู่กับความจริง .... เริ่มคิดใหม่ในสิ่งที่เป็นปัจจุบัน ค่อยๆ เปิดรับและค่อยๆ เรียนรู้ และรักในสิ่งที่ทำ ...เมื่อคิดว่าเราพร้อมที่จะต่อสุ้ด้วยตัวเองแล้วค่อยบิน ....ทำทุกวันให้ดีที่สุด.**..เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีหรือป่าว

วันพุธที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เมื่อความเหงาเข้ามาเยือน : ตอนอยู่คนเดียว



อยากจะขอใครจากคนจากฟ้า เข้ามาทำให้ฉันหายจากความเหงา ยิ่งฟังเพลง ก้ยิ่งเหงา ยิ่งว้าเหว่ ไม่รู้ผ่านมากี่เดือน กี่ปี ก็ยังคงเหมือนเดิมที่ผ่านมา หรือว่าโชคชะตาแกล้ง ให้ฉันต้องอยู่โดดเดี่ยวตลอดไป มีใครบ้างจะเข้าใจ จะ สงสาร จะรู้สึก .... คงมีใครหลายคนคงมีความรู้สึกเศร้า เหงา โดดเดี่ยว เหมือน กัน แต่มันต่างที่ ต่าง สถานะ อาจจะเป็นเวลาเดียวกัน แต่หาขั้วที่เข้ากันไม่เจอ ก็คงต้องรอต่อไป...คำว่ารอ ยังคงใช้ได้ตลอดกาล



อยากจะใกล้ชิดเธอให้มากกว่านี้ ....แต่กลัวเธอไม่รู้ใจกัน ว่าฉันคิดยังไง มีคำกล่าวไว้ว่า เมื่อฝนหยุดตก ฟ้าจะเปิดสว่างสดใส
แต่ ณ เวลานี้ชีวิตฉันฝนตกในใจมาตลอดมันมืดครึ้ม บางวันก็มีฟ้าแลบ ฟ้าผ่า ลงกลางใจ เมือแอบไปรักใครสักคนเข้า แล้วเขามีแฟนแล้ว ....ลมหนาวแห่งปี 27 จะมาเยือน ยิ่งทำให้ใจหดหู่ จะทำยังไงดีน๊า....ให้เธอบอกรักฉันมา จะบอกตัวเองเสมอเวลาเหงา ให้รู้จักคำว่าเป็นผู้ให้ แล้วเราจะมีความสข (มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย)....