วันพฤหัสบดีที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2555

Fasion Review



ท่าแมนๆ

วันพุธที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แนะนำหนังสือดีๆ "ใครเอาเนยแข็งของฉันไป"



เป็นหนังสือให้พลังอย่างมากในการที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของคนเรา เพื่อประสบผลสำเร็จในชีวิต อยากแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านนะครับ เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตอย่างไม่ประมาท

วันเสาร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

การเดินทางของชีวิต


บัวขาวมาด่านช้าง กับพี่นงค์ พี่สาวคนแรกใน เพโทรกรีน เป็นพี่สาวที่น่ารักเสมอ อันนี้เป็นงาน Thank you party ณ โรงงานเอทานอล ภูเขียว

วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

กลับมาทำไมตอนนี้



ว่าฉันเป็นคนโง่เหนือใครๆ มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้ เพิ่งรู้แต่มันก็สายเกินไป ......





บอกหน่อยได้ไหมที่ไหนพอจะมีให้ฉันย้อนไปเพื่อได้บอกเธออีกครั้ง ว่า ฉันรักเธอ...



อยากจะบอกเธอเหลือเกินว่าฉันเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว...กลับมาตอนนี้คงได้คำว่าเพื่อนที่่รักกันตลอดไป ...สัญญานะว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับเธอ... ยามเมื่อเราไกลห่าง ..เธอทำฉันร้องไห้ทุกวัน...เธอทำให้ฉันโดดเดี่ยว...มีคำหนึ่งที่ว่า..."รักแท้แพ้ใกล้ชิด" ...คงใช้ได้ตลอดกาลสำหรับคำว่ารัก.....ต่อนี้ไปฉันจะเข้มแข็งและลุกขึ้นต่อสู้กับคำว่ารัก...เมื่อรักมากก้เผื่อใจไว้เจ็บให้มาก....

วันพุธที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ขอบใจนะที่ครั้งหนึ่งเธอเคยฝืนใจตัวเอง



ถึงแม้จะไม่ใช่คนที่ใช่..แค่อยา กบอกไว้..ไม่เคยเสียใจที่รักเธอ



เพิ่งรู้ว่ามันลำบาก อย่ายื้อให้เหนื่อยใจ...หากเธอไม่เป็นตัวเอง.....อย่าฝืนทนต่อไปอีกเลย...เพื่อให้เรารักกัน



ขอบใจนะ...ฉันรู้ว่าเธอทำดีสุดแล้ว เก็บความทรงจำนี้ไว้ ....ได้ไหม ฉันขอให้เป็นอย่างนั้น..อย่างน้อยครั้งหนึ่งที่พยามทุ่มเท...อดทนให้กัน แค่นั้น...ก็ดีมากมาย

คนที่มีรักแท้



เมื่อลมหนาวพัดมา ความเร่าร้อนภายในใจก็ลดลงตามไปด้วย คงมีใครหลายคนสละโสดในฤดูแห่งความรัก และมีใครหลายคน ที่บอกเลิกและร้างรากันไปซึ่งมาจากหลายสาเหตุ




เมื่อคุณคิดว่ารักที่มีอยู่นั้น ไม่ว่าจะเป็นคู่รักที่สมหวัง ,รักที่แอบรัก , รักที่ต้องปิดบังซ่อนเร้น ฯลฯ หลากหลายความรัก เมือทุกคนรู้จักที่จะมีความสุขที่จะรัก และรักด้วยความบริสุทธิ์ใจ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับคำว่ารัก....มันมีค่ามากกว่าสิ่งใด

วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

คำสารภาพ


เมื่อฝันที่หวังไว้ ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง จะต้องทำยังไงดีนะ..... ยอมรับและอยู่กับความจริง .... เริ่มคิดใหม่ในสิ่งที่เป็นปัจจุบัน ค่อยๆ เปิดรับและค่อยๆ เรียนรู้ และรักในสิ่งที่ทำ ...เมื่อคิดว่าเราพร้อมที่จะต่อสุ้ด้วยตัวเองแล้วค่อยบิน ....ทำทุกวันให้ดีที่สุด.**..เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีหรือป่าว